Czas biegnie nieubłaganie. Wiemy nie od dziś, że inaczej dzieje się to w przypadku ludzi, inaczej w przypadku psów.
Myślę, że każdy z Was słyszał o teorii siedmiu lat, która powstała w 1950 roku – jeden rok życia psa, to tak jak siedem lat życia człowieka. Skąd wzięła się taka teoria? Prawdopodobnie z wyliczeń statystycznych – skoro człowiek żyje średnio 70 lat, a pies 10 to należy tak właśnie przeliczać lata.
Wg Williama Fortney’a, wykładowcy na uniwersytecie w Kansas State University, był to chwyt marketingowy, który miał na celu uświadomienie ludziom jak bardzo psy się starzeją i zachęcić ich aby częściej przychodzili ze swoimi pupilami na wizyty do gabinetu weterynaryjnego.
Według American Veterinary Medical Association przelicznik starzenia się psów nie jest taki prosty.
W przypadku wszystkich psów, małych, średnich i dużych przelicznik jest taki sam do piątego roku życia. Pierwszy rok życia psa należy liczyć jak 15 lat człowieka, drugi rok to odpowiednik 9 ludzkich lat. Kolejne lata, do wieku 5 lat, są liczone jak 4 lata ludzkiego życia. Później przelicznik różni się i jest zależny od wielkości psa.
Pozostaje jeszcze jedna kwestia do wyjaśnienia. Dlaczego duże psy żyją krócej niż małe skoro w przyrodzie jest dokładnie odwrotnie np. słonie żyją dłużej niż myszy. Naukowcy ustalili, że każde 4,4 funta masy psa redukuje jego oczekiwaną długość życia o ok. miesiąc. Uważa się, że większe psy mogą chorować na choroby związane ze starzeniem dużo wcześniej niż psy małe oraz że przyspieszony wzrost dużych psów może prowadzić do zwiększenia ryzyka wystąpienia nieprawidłowości we wzroście komórek i śmierci z powodu raka. Jak widać przed naukowcami jeszcze długa droga aby poznać wszystkie tajemnice zwierząt.
Poniżej link do oryginalnego artykułu
Comments